Natalia Bednarczyk / zapietanaguzik@gmail.com

5 lutego 2014

rzucam to wszystko w chłodną taflę lustra jak w głęboki staw




"*** czekałam długo"

czekałam długo
wspierałam włosy na ręce
podpórkę robiłam włosom
z moich rąk samotnych z palców

usta oszukiwałam pieszczotą
kolorowej szminki
czekajcie - mówiłam ustom -
przyfruną pocałunki
opadną
rojem pszczół w wasze różowe wnętrze

i piersi dotykałam ręką
szeptałam w uniesione końce
czekajcie - przyjdzie ten
w którego rąk zagłębieniu
znajdziecie przystań spokojną

i nóg strzelistym wieżom
odwróconym w dół
kłamałam - przyjdzie
i drżały - wierząc

teraz - rzucam to wszystko
w chłodną taflę lustra
jak w głęboki staw
i odwracam twarz i się śmieję

/H. Poświatowska


c.d. dyplomu (ilustracje do wierszy H.P.). Na zdjęciu Olga.
  1. zupełnie jakby w kałuży odbił się ktoś inny, ktoś kogo nikt nie spodziewał się tam zobaczyć

    OdpowiedzUsuń